برای تأمین برق هر مجموعه ای می بایست میزان مصرف برق آن مجموعه را مد نظر قرار داد تا بتوان از حداکثر کارایی دستگاه تهیه شده بهره برد. با توجه به استقبال روز افزون از فضای بوجود آمده برای کسب درآمد از حوزه ارزهای دیجیتال موضوع مصرف انرژی بسیار حائز اهمیت می باشد، زیرا که استخراج این رمز ارزها نیازمند مصرف مقادیر بالایی از انرژی هستند و تامین این انرژی برای دولت ها بصرفه نیست تا جایی که بسیاری از کشورها استخراج رمز ارزها را غیر قانونی می دانند یا برای آن تعرفه های سنگینی در نظر می گیرند.

بهترین راهکاری که برای حل این مسئله بنظر می آید ، داشتن منابع تأمین انرژی است تا از وابستگی ها بکاهد و سود حاصل از کار را افزایش دهد. اخیراً بسیاری از فعالان حوزه استخراج رمز ارزها بدنبال انرژی های کم قیمت برای تولید نیروی برق و راه اندازی دستگاه های ماینر می باشند و از جمله ی این منابع می توان به تولید برق خورشیدی ، امواج دریا، توربین های بادی، توربین های حرارتی، ژنراتورهای با سوخت زیستی (BioFUEL) و ژنراتورهای گازی اشاره کرد.

نکته ای که در اینجا حائز اهمیت می باشد این است که کدام یک بهتر است؟ با توجه به اقلیم جغرافیایی مزرعه های رمز ارز و شرایط سیاسی هر منطقه این تولید انرژی متفاوت است. مثلاً در کشورهایی که دسترسی به تجهیزات برق خورشیدی دارند و بالای ۳۰۰ روز در سال آفتابی است این نوع انرژی به صرفه بنظر می رسد. اما در کشور ما با توجه به هزینه ی بالای نگهداری و راه اندازی این تجهیزات ، تولید برق خورشیدی برای استخراج رمزارز کاری بصرفه نیست. در نتیجه باید سراغ ژنراتورهای برق رفت تا بهترین منبع انرژی برای ما باشند، حال این سوال پیش می آید که چه نوع ژنراتوری باید استفاده کرد؟ پاسخ این سوال واضح است: اولاً - ایران جزو ۳ کشور برتر در حوزه استخراج نفت و گاز است و بیشترین منابع گاز دنیا را پس از روسیه دارد. دوماً - لوله کشی گاز در سراسر کشور مسئله استفاده از گاز را به بهترین نحوه ممکن می سازد. سوماً - هزینه ی هر متر مکعب گاز و هزینه بر توان تولیدی از آن به نسبت سایر سوخت ها بسیار ارزان تر می باشد.

نتیجه: استفاده از یک ژنراتور گازسوز برای استخراج رمز ارزها (ماینینگ) منطقی و مقرون بصرفه می باشد ، چون:

• هزینه تولید انرژی پایینی دارد.
• مزارع رمز ارز از نیروگاه ها مستقل می شوند و فشاری به شبکه برق وارد نمی شود.
• سهولت تامین برق با گاز ارزان و در دسترس می باشد.
• پایداری شبکه برق محلی ایجاد شده در مزارع و قابل کنترل بودن آن.